Afl. 14 Het gewicht van licht als tegenwicht.

Klik HIER voor YouTubefilmpje

Ida: Welkom bij de Beyond Art en Spirit I AM Podcast. De podcast met Madama die kunst en spirit verbindt met bewustzijn. Madama, vandaag gaan we een heel apart object bespreken. Het is vandaag 26 december 2023, Tweede Kerstdag. En wat zie ik hier voor me? Een schattig klein baby'tje op een sokkel met daar omheen allerlei kristallen. En het meest grappige is ook wel dat daaronder zit weer een plateau van onze oude poffertjespan. Wat kan jij daar over zeggen? Dit is dus Ihsshi da Isharon. Maar wat betekent dit object?

Madama: Ja, betekent duidelijk een kind. Een kind staat al zolang de mensheid leeft voor natuurlijk nieuwe geboorte. Maar ook in de Jungiaanse psychologie, ook altijd voor het zelf, het beeld van het zelf.

En ik wilde inderdaad dat beeld maken, dat object c.q. sobject.  Ik zeg altijd subject en object is eigenlijk één. Hoe jij ernaar kijkt, hoe jij het waarneemt. Dat maakt dat het object eigenlijk is wat het is. Dus daarom heb ik het woord sobject, ook om de dualiteit van binnen en buiten op te heffen. Maar wat je ziet is dus een prachtig, vind ik dan hè, glinsterend kind. Allemaal met glitter en glitter staat natuurlijk voor Cosmic Dust.  We are all born from the stars, we are stardust. Dus om aan te geven dat het geen materie is, maar een geestelijke belevenis, een geestelijk kind. En je ziet inderdaad allemaal snoeren kristal, dat staat voor de verbindingen, de intergalactische verbindingen. Daar zal ik straks nog wat meer over zeggen. En inderdaad, die sokkel, die komt als het ware uit een heel groot zilveren meer. Dat moet je even in je verbeelding zo voorstellen. En dat zilveren meer daarop heb ik dan inderdaad om echt ‘het gewicht van licht’ uit te drukken en wat bij mij op dat moment voorhanden lag was een poffertjespan. Die is heel zwaar zoals we weten, want die staat in het vuur en ik vond het ook zo mooi met vooral al die openingetjes. En die heb ik allemaal gevuld met kristalletjes omdat het symbool is, het gewicht van licht. Nogmaals, het is ook heel zwaar als je het optilt, die dan weer komt uit dat meer, dat zilver. Dat moet je voorstellen natuurlijk, als de oneindigheid. En ook weer met allemaal glitters en van alles en nog wat. Maar wat ik vooral heel belangrijk vind, is ook dat je dus achter in haar hoofd daar komt als het ware een snoer uit. Dat is de navelstreng vanuit het bewustzijn verbonden met dat zilveren meer. En je ziet ook de draden, een soort van gouden draden. Of ja,goudkleurig dan, en die komen van een tangka, een echte authentieke tangka uit Tibet. En die draden, die heb ik ook verbonden. Net als dus nogmaals die navelstreng en die kristallen draden. Kristal staat natuurlijk ook voor de kristallen verbinding met het kristallijn domein, met de zuivere werkelijkheid van een andere wereld. En die prachtige ja draden van de Boeddha, dat heeft ook heel veel betekenis. Heb ik al meer in heel veel objecten en schilderijen gebruikt. Want de draden die je van de Boeddha als het ware verbindt, dat zie je ook in het Oosten, dan maken ze om de Boeddha heen hebben ze een draad en die spannen ze dan soms naar een huis toe. Dus die komt daar dan denkbeeldig. Hebben ze daar een huisje of letterlijk hè, dat ze het op palen doen. En dat betekent dus een soort telepathische communicatie met de Boeddha. Maar ook als je het denkbeeldig doet zoals dit, dat de draden van de Boeddha. Dus dat kind die Ishi da Ihssharon,, da Ihssharon is Roos van licht is Isshi betekent voor mij de geest en de ziel ineen. De IHS van de Christus en de SHI van het spiegelbeeld, het vrouwelijke, geest en substantie ineen. En dat zit allemaal dus erin De Boeddha, en de kristallen en de natuur en het intergalactische, dat zit allemaal in dat beeld wat ook nog op een prachtige sokkel staat waar ooit een Beethoven beeldje op heeft gezeten. Dus dat vond ik ook wel symbolisch. Maar als je het ziet dan zie je dus eigenlijk dat kind zwevend uit een meer. En dat is het klassieke beeld van de Boeddha die uit de lotus geboren wordt. Dus met andere woorden Een immateriële verschijning.

Ida: Ja, nu jij dat zo uitlegt, krijgt dit hele beeld zeer veel betekenissen. En iedereen kan dat ook zien. Want zoals jullie weten plaatsen wij afbeeldingen van de werken die we bespreken in de blogs. Net zoals de tekst van deze uitzending. Dus het is echt de moeite waard om op onze website. madama.nl Dus de blogs te bekijken met de afbeeldingen die we bespreken, want we nemen nog geen video webcast op. Dus dat is echt heel erg de moeite waard. Maar goed, ik ga even terug naar onze huidige situatie. En het interessante is dat Madama vandaag met het idee van we gaan dit vanavond bespreken een channeling heeft doorgekregen over dit hele sobject.

Madama: Ja, ik wou ook nog even laten zien, het beeld heeft ook heel veel rood. En rood staat natuurlijk voor geboorte maar ook voor vruchtbaarheid, dus het rood van de levenskracht. Maar nu zal ik inderdaad mijn channeling van vandaag voorlezen. Tibetaanse belletjes klinken.

Madama: Ik ben het Gouden licht kind. Ik ben in iedereen. Ik ben een atmosfeer, vluchtig als de ether, maar daardoor vervul ik iedere ruimte met mijn geur van geluk. Innerlijke vrede. Vlam van victorie. Ik ben in iedereen voor iedereen door de Eeuwige Enige één. De Bron die overal en nergens is. Het is een puur zijn dat niet te begrijpen is en ongrijpbaar voor hen die het willen materialiseren als een object, een ding, een persoon zo je wilt. Ik ben één met al dat is. En toch kan ik mij in iedereen, ieder levend organisme en anorganische scheppingen verplaatsen als de levende kern, de substantie die bewustzijn heet en pure intelligentie is in verstrengeling met het heelal, dus tussen mij en het magnifieke levensveld bestaat geen scheiding, want er is geen dualiteit, nog tijd noch ruimte. Alleen maar verbondenheid. Ik ben de lotus geborene uit het meer van de wonderbaarlijke sfeer, de wonderbaarlijke wereld der verbeelding. Ik ben de eeuwige jongeling en voor hen die mij in zichzelf voelen, straal ik energie uit als een halo en men noemt ze heiligen. Hoewel, de helende werking zit ook in de ganse natuur. Natuurlijk, want ik ben organisch, net als een organisme in en van al dat leeft. Ik ben de eerstgeborene en de laatste, degene die het laatste, de schepping verlaat. Zoals gezegd wordt over Avalokiteshvara, Quan Yin, de Bodhisattva's, Christus, Alpha en Omega en nog vele andere namen in mannelijke en vrouwelijke vorm die mij volledig hebben toegelaten als leidend principe. En zo mij in den vleze zijn geworden. Arm en rijk, bekend en onbekend. Mijn gouden licht is er altijd voor iedereen, want ik woon als het goddelijk gen Ik Ben in jou en door je met Mij te identificeren kun je je persoonlijke bagage loslaten als een zware jas die uit mag en die je nu met liefde aan de kapstok van het verleden mag hangen. Dank je voor je diensten Persona, maar ik schep nu via het Gouden Scheppings Licht een nieuw lichaam van onvergankelijk materiaal, namelijk verlicht bewustzijn. Daarom kan ik dansen als een ballerina, zingen als een primadonna absoluta, spelen als een kind. Want er is geen tekst, er is alleen het feest van de Geest. Ja, zo noem ik Kerst-mis, de incarnatie van dat universele gouden licht in elke hernieuwde cel van mijn wezen dat mij doet genezen van elke beperkte blik op mijn ik. Want mijn ik is opgegaan in het Al, dat is in Al dat is. Dat is de Heilige Mis, de wedergeboorte en de navelstreng van het levende Woord Akkoord. Het levende Woord Akkoord is de muziek der sferen. Niets kan je meer deren, want je leeft in de alomtegenwoordige multidimensionale intergalactische dimensie en frequentie van de Graal van Shamballa, van het innerlijk rijk, van onvernietigbaar Zijn. Een soeverein domein, een kristallijn domein, individueel en universeel tegelijkertijd. Want tijd is opgelost in al-tijd en ruimte is etherisch. Adem zonder begin en zonder einde, want alles is binnenin. Tibetaanse belletjes klinken.

Ida: Ja Madama, dit is een hele mooie tekst. Niet moeilijk want als ik goed luister kan ik het helemaal volgen. Maar ik kan me toch voorstellen en dat heb ik zelf ook wel, dat er toch de nodige vragen leven. Wat bedoel jij precies met als je bijvoorbeeld zegt het tegenwicht van licht?

Madama: Ja, dat tegenwicht van lichtheid heb ik gezegd, geloof ik toen ik het had over het gewicht van licht. Ja, dat tegenwicht. Toen ik zei over de poffertjespan. Ja inderdaad.  Ten eerste vind ik het heel bijzonder dat die channeling wat helemaal niet gepland was, maar wat dan toch doorkomt. En dat is ook wel als medium, wat ik natuurlijk vaker meemaak. Maar met name vind ik het heel mooi als zo'n beeld als het ware tot je spreekt. Je weet wel, dat je op een hele nieuwe manier cq. eeuwenoud kijkt zoals in het boek Gouden Bloem waar Jung toen ook naar verwezen heeft. Dat is zelfrealisatie. Het is eigenlijk het kind, de kunst en het kind van zelfrealisatie. Wanneer gaat dat gouden kind in jou geboren worden? Nou, ik weet nog goed toen ik dat boek dus van Wilhelm de Gouden Bloem las. Ja, ik was twintig of zo ja, dan lees je dat wel. En dan zie je daar is ook een prachtige tekening. Zie je dan zo'n gouden kind wat uit het letterlijk met die navelstreng ook uit het niets oprijst. Zij noemen dat ook het gouden elixer. En wat is een elixer? Nou, dat woord zegt het al. Een elixer is natuurlijk net als laten we zeggen de Gouden Steen, de filosofische steen. Dan denk je steen? Nou, dan zeggen ze nee, het is geen steen, het is een elixer, denk je. Oh elixer. Elixer wil zeggen dat het een soort fermentatie is van een enorm proces en het feit dat het een elixer is kan je dus niet pakken. Vandaar het woord vluchtig ook. En toch, en dat is het wonder in feite van noem het maar die meer dimensionaliteit, die andere dimensies, dat je dus het is materie, substantie, eigenlijk beter gezegd dan materie dan in sommige woorden, substantie wil zeggen de grofstoffelijke substantie fijnstoffelijke substantie. Er zijn ook heel veel mensen in de theosofie en in de antroposofie die daar al heel veel over geschreven hebben. Maar die gouden bloem spreekt dus over de geboorte van dat gouden kind en dat komt, dat noemen ze ook het bewustzijns kind, dus dat is een innerlijke omvorming. Vandaar dat ik ook zei die oude bagage, zet je persona maar aan dat kapstok, want het is bagage. Maar het is wel een noodzakelijke materie geweest om samen met dat inwonende goddelijke gen, dat goddelijk kind, dat goddelijk zijn, dat elixer, die adem om samen uit die materie als het ware een nieuw lichtlichaam te vormen. Dat heet in het Christendom ook de transfiguratie. En altijd denk je oh God, dat kan alleen Jezus. Maar dat is dus niet zo. En daarom heb ik ook eigenlijk dat beeld gemaakt, dit sobject om te zeggen dat innerlijk kind, dat goddelijk kind, dat is niet alleen het onbereikbare Christuskind, nee, dat is dat licht kind, dat goddelijk gen, die aanwezigheid van jezelf. En dat heb ik ook, geloof ik in die vorige aflevering heel duidelijk gezegd. Het goddelijk gen Ik Ben, dat goddelijk kind, dat elixer van leven, dat is ons allemaal gegeven. Alleen er wordt dus geen aandacht aan besteed. En als je de prachtige genade hebt en het geluk dat je op dat pad bent gekomen van zelfrealisatie en ook van het feit dat je naar binnen wil en jezelf wil leren kennen. Ken jezelf zo oud als de wereld. Dan kom je bij dat kind c.q. elixer want een kind is dus ook maar natuurlijk een symbool van dat het iets nieuws is, een geboorte. Maar weer de mystiek van dat woord kind en geboorte is dat het elke seconde plaatsvindt. Dat is de vernieuwing van die cellen die ook letterlijk in ons lichaam elke dag plaatsvinden. We zijn al lang niet meer wie we waren, want we vernieuwen ons. Maar als je dan je nog verrijkt, dat tegenwicht van licht met die andere dimensie, noem het maar even de goddelijke oftewel geestelijke dimensie, dan is die verrijking en die vernieuwing onvergankelijk en dan bouw je dus aan wat in de Gouden Bloem staat het echte onvergankelijke lichaam. Wat dus als het ware je dan weer brengt in de oneindigheid als bewustzijn. En dan heb je geleefd.

Ida: Ja, ik vind het heel boeiend wat je zegt, maar ik vraag me toch af het zijn heel veel woorden, maar ook inzichten, beelden, mystiek, kennis van Jung, noem het maar op speelt allemaal een rol. Maar als je nou zo'n object maakt, zit dat dan allemaal in je hoofd? Of is dat eigenlijk een veel natuurlijker proces dat je pas achteraf eigenlijk helemaal op deze manier kan verklaren? Daar ben ik wel benieuwd naar.

Madama: Nou kijk, ja, het is bij mij altijd zoals jullie al weten uit andere afleveringen, dat ik met alle soorten materialen werk. Ik heb het vroeger ook veel geschilderd, het licht kind en noem het op. En nu was ik gewoon bezig met heel prozaïsch opruimen en dan kom ik ineens dat kind tegen. Dat heb ik dan ooit eens gekregen of weet ik veel hoe het was. En dan wil ik daar ineens voor mezelf iets mee doen. En ik denk dat ik het een jaar geleden of zo gemaakt heb. Ja, ik geloof letterlijk een jaar geleden. Want toen dacht ik dan kan ik een nieuwe betekenis geven aan dat Christuskind. Wat natuurlijk een heel bekend iets is in de westerse wereld, maar wat je dan eigenlijk een nieuwe betekenis wil geven, dat is sowieso altijd mijn passie om oude christelijke beelden te vernieuwen met universele, ook niet westerse invloeden. En vooral dat het niet gebakken is, wil ik bijna zeggen is, aan alleen maar één persoon, in dit geval Jezus Christus. Maar dat wij allemaal, dat de Boeddha ook de Christus heeft gerealiseerd en dat Padmasambhava de grote Tibetaanse vernieuwer van het boeddhisme altijd heeft gezegd, je bent de onvergankelijke diamanten energie. Het is maar hoe je het noemt, maar je kunt ermee werken.  Als je het als een kind voorstelt is natuurlijk prachtig om jezelf voor te stellen dat je zo'n innerlijk kind hebt. En dat vind ik ook heel mooi aan Kerstmis. Dat innerlijk kind dat straalt, is nog helemaal jong. Maar het is natuurlijk niet leuk als je dan dat alleen maar koppelt als het ware aan dat kan alleen maar een mens realiseren. Nee, dat lichtkind zit in ons allemaal en dat is het goddelijk geschenk dat we zijn.

Ida: Ja dus als ik het goed begrijp is het eigenlijk zo dat Je hebt heel veel materialen in je atelier en op een gegeven moment ga je iets construeren. En eigenlijk zit daar al in essentie het verhaal in en naderhand kun je dat natuurlijk verder uitbouwen, maar in principe heb je dan al een idee van dit is wat ik wil uitdrukken, dat je toch al bij het creëren dat idee in grote lijnen hebt.

Madama: Ja, zeker.  Het is natuurlijk grappig als jij het gewicht van licht wil uitbeelden Want ik wilde het. Ja, ik had dat beeldje en dan had ik inderdaad nog zo'n oud Beethovenbeeldje, dat helemaal niet leuk was. Toen heb ik alleen de sokkel gebruikt en dan heb ik dat uit dat meer laten komen, wat ook gewoon een of ander plateau is. Dienblad waarschijnlijk. En die glitter. Ik was ook in die tijd er veel mee bezig. Die glitter staat voor mij echt voor Stardust. Dat heb ik ooit toen ik in Bali was, zag ik dat ze zelfs op die batikdoeken dat al begonnen te gebruiken. Nou, in de beeldende kunst zag je het ook steeds meer, niet alleen maar als kitsch, maar als uitdrukking van iets. Dus ja, dat was toen opeens voor mij een heel belangrijk iets. En ook die navelstreng. Ze had ook in haar hoofd zo'n gat. Nou, daar heb ik natuurlijk die navelstreng uit laten komen. Ja, het is altijd een samenspel. Ik zeg altijd maar zo, alles is In Sync I Am waar we het vorige keer over gehad hebben. Als je in synchroniciteit bent met het Zijn en met vooral dus het gouden kind van het Zijn. Dus niet alleen je persona, je bent ook je eigen materiaal. Maar wat wil je uitdrukken, dat innerlijk kind in dit geval? Zegt dan ook het kind in mij ook oh dat kan ik wel gebruiken en dat en dat en dan dat amalgaam van al die spulletjes en dingetjes die er dan ook echt toevallig tussen aanhalingstekens oftewel in synchroniciteit op je pad komen. Ja, dat maakt voor mij dan een Ritual Art Construction zoals we het nu noemen. Op dat moment maakt het dat je werkelijk voelt: Ik ben scheppend bezig, maar dat is natuurlijk het allerleukste als je dat elke dag voelt. Je wilt iets gaan koken en dan ineens bam, zie je dat recept. Of je loopt net die winkel in met die kruiden of wat dan ook. Dus het is natuurlijk niet gebakken alleen aan letterlijk aan kunst, maar aan je visie. Van laat het goddelijk scheppend kind, de verrassing, de verwondering van elk moment wat geschenk is, elk moment is een geschenk. Laat dat in je de leiding nemen.

Ida: Ja, precies, want dat is denk ik heel belangrijk. Die verwondering. Maar ook dat je vanuit dat licht, om maar even ook in de sfeer van de kerst te blijven, vanuit dat licht je licht laat schijnen op wat er zich aandient en daar ja je voordeel mee doet in de zin van je creaties uit maakt.

Madama: Nou ja, ik vind ook heel belangrijk. Dat heb ik ook al eerder gezegd  zoals de Dalai Lama zei An artist has to serve mankind. Maar natuurlijk doet een Artist het als een artiest en een Dalai Lama als een Dalai Lama en een moeder als een moeder. Kijk, ik vind zelf, daarom noem ik het ook Modern Sacred Art. Ik vind zelf dat de rijkdom die ik heb om dit te mogen doen en de gave die ik heb om het te doen, dat ik dat inderdaad in een groter verband wil zetten en dat groter verband is voor mij dan de kunst van zelfrealisatie. Dus hoe kan het scheppende zelf in mij door mijn persoonlijkheid heen iets individueel en tegelijkertijd universeel scheppen, waardoor een ander, alleen al door de intentie die ik erin heb gebracht, ergens voelt: dit is niet zomaar een kitscherig beeldje met een beetje glitter en wat van die kristalletjes en aha, een poffertjespan. Ergens voelt ze. Het lijkt wel dat dat kind op de een of andere manier wordt geboren uit een meer en daar ligt ze dan te stralen. En waarom heeft ze al die kristallen? En wat zegt mij eigenlijk een kristal? En hoe leeft het kind in mij? Wat is mijn innerlijk kind? Is mijn innerlijk kind, wat dus een bekende term is. Is het een verdrongen kind of is het een kind wat er inderdaad mag zijn en mag spelen?

Ida: Ja, ik denk dat dat een heel mooi thema is om op een andere keer uitgebreid op in te gaan. We hebben nu al veel hierover gezegd, dus ik wil het eigenlijk nu hierbij ook afronden en ook de luisteraar aanraden om de afbeeldingen nogmaals te bekijken en teksten eventueel na te lezen.

Madama: Ja nou Iedje, ik vind het geweldig! Echt. Ik voel me zo blij dat ik inderdaad een tegenwicht van licht kan brengen via zoiets kleins zal ik maar zeggen als een objectje een sobjectje en dat ik toch voel dat wij, de mens dus, in deze tijden van chaos en oorlog en noem het op, wat we elkaar allemaal aandoen, dat je toch schoonheid en vooral het perspectief van het scheppend bewustzijn, waar je ook bent. Driehoog boven of in een kasteel, arm of rijk, man of vrouw of transgender, whatever queer. Het gaat erom: Shine your light. Doe wat jij kan doen om het leven te verrijken met jouw Goddelijke, mag ik toch wel zeggen, aanwezigheid.