Blog

Afl. 24 'Wees het Talent dat je bent'
Klik HIER voor het YouTube filmpje

Ida: Madama. Vandaag deze episode gaan we kijken naar een prachtig tweezijdig beschilderd doek Golden Fleece dat ook de omslag vormt van je boek De Tao van het IK BEN, Splendor solis, de kracht van de zon in jezelf. En waarom hebben we dat doek uitgekozen? Nou, dat is een vraag waarop jij het antwoord weet.

Madama: Ja, ik weet het. We hebben het uitgekozen omdat we dus deze episode eigenlijk ook weer zien als een vervolg op de vorige, Diossa del Mar waarin ik dus duidelijk zeg, je essentie is te vergelijken met een zon, de zon der zonnen, bron der bronnen en met goud. Dus vandaar dat ik dat ook heb geschilderd.  Waar we het vorige keer ook hebben over gehad is een geluidsspoor, is een licht symbool, dus ik heb mijn eigen licht symbolen gemaakt. In dit geval in de vorm van een schilderij.

Splendor Solis, oftewel de Golden Fleece. En daarom vond ik dat ook heel adequaat voor de omslag van het boek De Tao van het IK BEN, een prachtig boek met allemaal mystieke teksten. Ik zal er eentje uit voorlezen. Maar het gaat om de stimulans dat als je iets voor jezelf als het ware visualiseert dus dat is gewoon bijna een voorwaarde om iets tot werkelijkheid te maken. Kijk, als je een huis wil, dan kan je misschien niet meteen dat huis nog kopen, maar je kan wel al daar alles aan doen dat je het naar je toe trekt. En dat is eigenlijk wat ik heb gedaan toen ik dat prachtige schilderij The Golden Fleece maakte. Nou, de Golden Fleece, het woord zegt het al, is natuurlijk bekend, het Gouden Vlies. Het is ook de orde van de Gulden Vlies waar vroeger dan de keizers en de koningen deel van uitmaakten. En daar kan je natuurlijk maar kritiek op hebben. Dat was toen en politiek. Maar de essentie is toch dat het stond voor waardigheid en daar wil ik me aan refereren. Ik ben niet met politiek bezig op die manier. Bovendien bijvoorbeeld in de legende van Medea, het Gulden Vlies wat werd gestolen later door Jason, maar werd beheerd door Medea in die prachtig rol van Maria Callas in Medea, de film van Pasolini waarin de Gulden Vlies, waar Jason ook naar op zoek was, dat  is eigenlijk de geheime essentie. Dat zijn eigenlijk allemaal symbolen. Die ram en ram is natuurlijk ook het begin van het leven en staat voor de essentie. Het Gulden Vlies is eigenlijk, als je die hebt, zoals het filosofisch goud. Als je die hebt verandert alles in goud. En dat is ook zo. Het klinkt als een sprookje en toch is het waarheid. En dat kan ik zeggen na mijn 50-jarige nomadische zoektocht naar dat geestelijke goud, dat gulden vlies, die waardigheid die je in jezelf moet vinden. Want nergens anders is het dan in jezelf. En dat is de TAO van Ik Ben.

D

e Tao is natuurlijk de weg, het pad van de Chinese leer. Maar het is natuurlijk helemaal niet Chinees. Het is universeel. De Tao is Tegelijkertijd Altijd en Overal even Nederlands vertaald, hè. Het is een spoor. Het is een geluidsspoor, een lichtspoor dat je gaat op het moment dat je echt op zoek bent naar je essentie. Nou, ik zal het voorlezen. Één van de dingen is dat het onder andere ook het alfabet is in elk hoofdstuk, dat wordt later behandeld. En dat komt omdat er 26 afbeeldingen zijn. En na die afbeeldingen heb ik weer die Ik Ben teksten gemaakt. Ja, het is heel apart. De Tao van Ik Ben is een dissertatie van: hoe kan ik het Ik Ben vinden in allerlei soorten omstandigheden. Daarvoor ben ik naar allerlei landen geweest, allerlei omstandigheden, van stilte tot drukte, tot alles en nog wat. En één van de dingen was dat ik dus de beelden die ik erbij had gemaakt en dat ook weer als een vertaling van de zoektocht uiteindelijk weer vertaald heb in tekst. Nou, bij deze. Ik sloeg het over op de G. Dat vond ik wel symbolisch. Ook in verband met het goud. 

G

Geheim geweten
gloeiende gaven
goddelijke
Bron
Zon der Zonnen
Licht der Lichten
Splendor Solis

Turquoise oase
genezende grond
gericht op het licht
gezond
gouden gloed
direct ontmoet
vol openheid
vol overgave
van het gemoed
in volledig vertrouwen
innerlijke kennis
gnosis, godsgeschenk

IK BEN in ieder 1
delend in directe dialoog
horizontaal en verticaal
zonder omhaal
eenvoudige taal
voor wie begrijpt:
het antwoord
is niet te koop
de sleutel is
je eigen levensloop te gaan 
in het geïnspireerde gebied 
van de innerlijke stem
de mystieke geliefde
geeft geboorte aan
het Hooglied van je eigen Zijn

Wees goud
wees vertrouwd dat 
het IK BEN
van je houdt.

Dat is je beloofd
door het beogen van mededogen
zet je alles om
iedere individuele ervaring en pijn
leidt tot universele wijsheid
dat is het Medicijn van Zijn.

Madama uit: De TAO van het IK BEN, uitg, Chicorei, 2016

Ida: Ja, in het gedicht zeg je 'Het antwoord is niet te koop. De sleutel is je eigen levensloop'. Zou je daar nog meer over kunnen zeggen?

Madama: Ja, Dat is dus zo belangrijk dat er dus een soort genade in zit. Wat bedoel ik met genade? Kijk, heel veel mensen, we hebben het ook in die andere episode erover gehad. Heel duidelijk van nou ja. 'Het zal wel niet, Het is niet voor mij bestemd en ik kan het niet'. En nou ja, al die beperkingen. En waarom zeg je dat? Omdat er zit wel een bepaalde waarheid in. Kijk, we hebben natuurlijk al die beperkingen. Kan financieel zijn. Het kan door de kleur van je huid. Het kan door gender. Nou ja, noem het op. Je hebt duizend dingen, je afkomst waardoor je op een gegeven moment denkt dingen zijn voor mij niet weggelegd. Maar nou komt de genade en dat is die universele wijsheid. Ieder individu ieder mens is een uniek deel van het geheel en dat is een aanname die heel belangrijk is om de overgave daaraan, om die te voelen. Dat is de navelstreng met het universele leven. Als je dat niet voelt, dan is dat heel belangrijk om daar voor jezelf in innerlijk dialoog mee bezig te zijn. En als je er niet uitkomt, dan kan ik je natuurlijk altijd helpen. Dat is mijn coaching werk natuurlijk, maar het belangrijkste is dat je ervaart dat  dus de Ene zich deelt in de velen. En dat staat hier ook in, 'een innerlijk dialoog'. Dat is niemand uitgezonderd, niemand, niks. Trouwens, de hele schepping is één groot geheel, maar ook jij dus, jij met je beperkingen dat je altijd verkouden bent, dat je benen te kort zijn, dat je te weinig geld hebt, dat je zus, dat je zo, dat je iets niet kan, dat je alles kan. Noem het op en we hebben altijd wel wat. We hebben altijd wel wat. Laat ik het zo simpel zeggen. ‘Je hebt veel familie, je hebt geen familie, je hebt ruzie met iedereen. Je bent juist veel te populair’. En zo kennen we wel 1001 dingen. Maar wat is nou het unieke aan jou? Wat is nou de bedoeling van jouw levensloop, jouw missie? Ten eerste hebben we het al vaker over gehad de creativiteit dat iets voor je werkt. Dat alles kan worden omgezet in bewustzijn, in een energie die voor je werkt, namelijk inzicht en groei. Maar het allerbelangrijkste is dat je zelf je eigen symbolen maakt. Je eigen weg uitdoktert. Letterlijk. En hoe doe je dat? Daar heb ik het al vorige keer over gehad door met aandacht en alles wat je doet om te zetten tot iets waar je iets mee kan. Dus niet alles wat op je af komt, dus dat soort slachtofferschap. 'Het overkomt je allemaal'. Nee, jij voelt: dat zegt dat, dat doe ik niet, dat doe ik wel. Maar nu komt het geheim dat juist in jouw beperkte, zullen we maar tussen aanhalingstekens zeggen, jouw beperktheid, dat goud, dat Golden Fleece, dat gouden vlies wat daar binnenin, wat vroeger alleen maar voor keizers en koningen et cetera is, Helemaal nooit natuurlijk, alleen voor keizers en koningen, dat is God of goud in jou.

Dat is jouw essentie, jouw presence, jouw essence. En als jij op een unieke, op jouw manier dus, op jouw eigen manier uitdrukking geeft, expressie geeft aan die essentie in jou, dan zal God of het geheel of hoe je het ook noemen wilt. Ja, ik vind het nog steeds het beste woord voor mij, het woord God. Waarom? Omdat het toch een universeel woord is voor iets wat groter is dan onszelf. Wat ontvangt door dat wat wij geven en wat deelt. Dus de G van geven, de O van ontvangen en de D van delen. Dus God is voor mij een consciousness in jezelf.  De Ene is een ander woord voor mij, de Ene die zich deelt in velen. Maar het belangrijkste is dat die Ene in jou heet dan, zoals bijvoorbeeld bij mij, heet ik Margareth. Nou, dus in mijn beperking van Margareth maak ik symbolen, maak ik dingen, zeg ik dingen, deel ik dingen op zo'n typische Madama,  Margareth Adema, Madama manier dat later, stel ik ben het 'al dat is' en dat’ al dat is’, ik deel dus mijn eigen kleine deeltje met ‘al dat is’, met het universum, met het geheel. En dat geheel verrijkt zich dus nu door mijn deel. Dus doordat ik zo. in het klein, zo'n klein mensje in het grote, grote grote heelal. En toch is het, zoals ik vroeger wel eens zei, dat ene draadje van dat prachtig veelkleurige vliegende tapijt wat wij het universeel bewustzijn noemen, dat niet zou kunnen zonder. Het is die unieke, aparte manier van doen dat God zich ineens heeft uitgedrukt als zijnde Margareth Adama en als zijnde iedereen die nu luistert en als zijnde Ida, die nu samen met mij de podcast doet. En dat is haar unieke bijdrage om te zeggen Madama, ik wil met jou een podcast maken. Ik zou dat zelf nooit doen, maar ik zeg ja, ik doe mee, want ik weet voor haar is dat haar unieke bijdrage. Want zij is een goede luisteraar en zij is technisch ook goed, dat ze dat kan, Ik zou dat niet kunnen. Dus ieder mens heeft zijn beperkingen dus zei ze ‘ik kan niet schilderen’. Nee, dat hoeft zij ook niet. Dus ieder mens doet precies dat waar hij of zij voelt: maar dat is wat ik ben. Dat is wat ik kan. Dat is waarin ik mezelf zo beleef dat ik me niet, dus dat is eigenlijk jouw hoogste frequentie, dat ik me niet door lagere frequenties van 'nou, dat kan niet en je bent niks en het stelt niks voor. En wie denk je wel dat je bent?' Dat ik me niet daardoor heb laten weerhouden, maar dat ik de expressie heb gegeven aan de beste impressie van mijn eigen Zijn. En dan deel je dus aan het algehele bewustzijn en dat is waar het over gaat.

Ida: Precies, Want dat is ook precies, de kern waarom wij deze podcast maken. Dat is omdat ik vind dat Madama heel veel kennis en visie heeft opgeslagen en ik vind het ongelooflijk belangrijk dat dat gedeeld wordt. Waarom? Omdat een ander daar net iets kan uithalen voor haar eigen of voor zijn eigen leven wat raakt. En dat is ook wat wij vaak terugkrijgen van mensen. En dat maakt het ook zo de moeite waard om die podcast te blijven maken. En we zijn nog lang niet uitgestudeerd wat dat betreft en dat geeft heel veel voldoening. En dat is ook eigenlijk waar ik even op terug wil komen in wat je net zegt Madama namelijk ook dat uitdrukken van je eigen talent en je hebt daar een prachtige zin voor. Ja ja, en die zin die is 'Wees het talent dat je bent, dat is je fundament'. Dat is echt een kernzin. Die kan iedereen zo voor zichzelf herhalen. Maar dat is misschien wel goed om dat nog even toe te lichten.

Madama: Nou, wees het talent dat je bent, het talent, dat heb ik eigenlijk al vaak uitgedrukt, heeft niks te maken met kan ik schilderen of muziek maken of gedichten of wat dan ook. Ten eerste heb ik zelf al altijd al deze talenten, het schilderen, de muziek. Nou ja, alles wat ik doe is altijd eigenlijk een middel geweest tot zelfexpressie, zelfmanagement, zelf leren: wie ben ik nou? Dus altijd ondergeschikt geweest en nooit dichten om te dichten of taal om de taal of muziek om de muziek. Met alle respect nogmaals hoor, voor wat iedereen doet, maar mijn opvatting was heel duidelijk. Ik wil het gebruiken, het talent dat je bent. Dus wie ben ik dan hè? Dus dat talent, dat is eigenlijk weer die essentie, die gouden kern, die golden fleece, die innerlijke stem. Eigenlijk kan je het natuurlijk niet beschrijven. Het is een ademtocht, het is het Zijn. Ja, ik ga bijna fluisteren, ervan, Want het talent dat je bent is het Zijn zelf. Wees het. Wees je talent dat je bent, dat is je fundament. Want als je je fundament dus nogmaals de kern van je eigen zijn ontkent en geholpen door alles en iedereen en al die lagen van beton, die verbergen je innerlijke zon. Nee, dat fundament als je daar niet in feite naartoe gaat, dan valt je huis.  Als er geen fundament is, is er geen huis. En je huis, daar ben je thuis. Dus je talent is eigenlijk het uitdrukken, als je het dan toch in een vorm wil gooien, het uitdrukken van die innerlijke stem. Ik heb al vorige keer gezegd het levende Woord wordt uitgesproken. Ieder mens is het Zijn, is een gedachte en die gedachte wordt manifest, wordt uitgesproken. En dat is de uitdaging van deze tijd, dat we in vrijheid, dus zonder van buitenaf het ‘moeten’, maar meer het ont-moeten van je innerlijke zelf en je innerlijke zelf is je talent. En hoe je dat precies uitdrukt, dat weet jij alleen, weer dat uitvinden van je eigen licht symbool. Jij weet dat als je bijvoorbeeld met mensen alleen maar in gesprek gaat op straat, dat dat jouw talent is. Niemand zal zeggen oh oh, wat geweldig. Maar jij weet dat je op dat moment levenskracht en levensenergie die in jou woont hebt doorgegeven, zodat die persoon die jij met een glimlach of met een leuk gesprekje hebt aangesproken, dat die weer blij is. En die blijheid geeft die persoon ook weer door en die persoon geeft het ook weer door. Dus kortom je hebt het geschenk van het leven doorgegeven.

Ida: Ja, ik moet wel nog even denken aan de andere kant van het gouden vlies. Waarom? Omdat daar ook twee handen in staan.  Dit werk is ook bij wijze van spreken de hand aan de ploeg slaan. En ik denk ook dat jij daar zeker een betekenis aan hebt gegeven toen jij dat zo demonstratief die handen op dat prachtige veelkleurige doek schilderde, wat dus de binnenkant is geworden van  het boek De Tao van het Ik Ben. Het boek De Tao van het Ik Ben is overigens nog steeds ook bij ons te koop, ook via onze webshop  www.madama.nl Maar misschien kan je toch nog even zeggen waarom die handen zo heel duidelijk daar zichtbaar zijn. Rood, in rood?

Madama: Ja, in rood. Nou dat zit daar aan dat beeld, dat is dus een prachtig doek en vrij hangend in de ruimte. Dus het heeft weer die tweezijdigheid. Één kant dus dat prachtige gouden vlies met in het centrum die Licht der  Lichten, Splendor Solis, die zon, die innerlijke zon en aan de andere kant is ie dus blauw met al die prachtige kleurtjes. En dat staat eigenlijk voor de alchemie. Dus de transformaties die je doet, de processen die je doet om steeds die innerlijke zon in jezelf  te voelen maar ook te bewerken en met te bewerken, bedoel ik. In actie hè, Want de zon is gewoon de zon die straalt. Maar jij kan iets doen met die energie en die handen staan dus voor die werkzaamheid, die zelfwerkzaamheid, want je moet het zelf doen en van binnenuit. Dus niemand zegt nou, dat moet je doen, het moet van binnenuit moet er een innerlijke noodzaak zijn, zoals Vasili Kandinsky ooit zei over zijn schilderwerk vanuit innerlijke noodzaak. Nou, zo doe ik ook alles vanuit innerlijke noodzaak.

Maar het staat ook nog, de handen die ik daarop heb gemaakt staan dus voor zelfwerkzaamheid en alchemistisch proces. Maar ook, en dat is een soort tangka hè, want het is een vrij hangend canvas en dat is eigenlijk het beeld van een tangka. En een tangka is dus een Tibetaans rol schilderij. Je kunt mijn schilderijen ook oprollen, kan je zo meenemen. Of zoals de Chinezen ook die prachtige rol schilderijen hebben met die gedichten erop. En met name in het Tibetaans boeddhisme, dan kwam dan op het laatst als de schildering was gemaakt, dan kwam dus de Lama, de hoofd Lama, die gaf dan zijn zegen door zijn handdruk en soms zelfs ook de voeten, want de voeten staan voor de Lama, de guru is het spoor gegaan. Hij heeft het gelopen en de handen ook, als de blessing, de zegening van ja, het is waar-achtig En sowieso hè, is het visualiseren. Want waarom maken de Tibetanen, maar ook de Indianen waarom zo’n beeld hè, zoals ik het zelf trouwens ook heb gebruikt. De indianen maken dus zonne cirkels en daar doen ze allerlei dingen mee en  met name ook dus de Tibetanen die die zand schilderijen maken en daarna als het klaar is hup weg ermee, hup het zand wordt helemaal verspreid. De indianen doen het ook weg, want het is niet voor de materie dat ze het doen. Waarvoor maken ze het? Om iets wat een innerlijke werkelijkheid is, om die te weer in expressie te brengen. Het levende Woord is vlees geworden. Het is expressie geworden. Dus doordat ze zo heel aandachtig werken die mandala's dat is gigantisch veel werk, en heel complex en het moet ook precies zo worden uitgevoerd. En wat doet dat op het moment dat je dat doet? Dan focus je je geest op dat wat je wil uitdrukken. En dat is die visualisatie. Je brengt het letterlijk met je eigen handen in de stof. En het gaat niet om het product als object, maar het gaat om de, ik zou bijna zeggen subject, de interactie van jouw subjectieve bewustzijn samen met de materie. En als het klaar is dan heb jij al die stadia doorlopen. En zo ervaar ik zelf ook hoe ik werk met mijn teksten, met mijn muziek en ook hoe jullie dan weer bijvoorbeeld die licht symbolen kunnen maken door het werkelijk in jezelf te realiseren en buiten jezelf als het ware te manifesteren en binnen en buiten worden één. Kijk, dan heb je zo'n krachtige frequentie voor jezelf gemaakt, dat het verinnerlijkt is. Dus je hebt het eerst expressie gegeven, dus uiterlijk en daarna heb je het weer verinnerlijkt.

Ida: Ja Madama, ik denk dat dat een hele mooie afsluiting is, want het is ook echt een acte présence die je geeft. Je hebt heel duidelijk gemaakt hoe belangrijk het is dat je expressie geeft aan dat wat jou inspireert. Maar ook eigenlijk om op die manier je eigen geluidsspoor, lichtspoor te trekken en je bijdrage te leveren aan het universele leven.

Madama: Ja, het individu dus. Het unieke zelf is één met het universele zelf. Ik vind het zo mooi met die twee u's, maar ook vooral wat ik zei. Uiteindelijk gaat het om de verinnerlijking. De transparantie weer dus dat je nooit identificeert met wat dan ook buiten jezelf, maar dat alles wat buiten jezelf is uiteindelijk een prachtige, prachtige uitdrukking is van wat binnen jezelf is en wat binnen jezelf is, is het immanente, is uiteindelijk energie. Energie is bewustzijn en is immaterieel. En zo is het.