Afl. 8 De Nieuwe Aarde is genade…

Ida: Welkom bij de Beyond Art en Spirit I AM Podcast. Vandaag gaan wij een tweezijdig ongespannen doek bespreken en de ene zijde heet Bruidswade en op de andere zijde staat De Nieuwe Aarde. Het zal waarschijnlijk een bespreking worden in twee afleveringen en vandaag gaan we beginnen met de Nieuwe Aarde. Daar is ook een gedicht over geschreven wat met deze prachtige zin begint en ik zou je willen uitnodigen om dat gedicht voor te lezen. Het is een gedicht dat staat ook in het boek Hemelpoorten.

Madama: Ja, nou, dat doe ik heel erg graag. Het staat inderdaad in het boek Hemelpoorten waar we al eerder over gesproken hebben. Het Orakel boek met gedichten en een werkboek. En het gedicht heet Casta Diva. En zoals we allemaal weten heeft Maria Callas dat natuurlijk het meest fantastisch vertolkt, maar daarover wellicht later. En wat ik nu ga voorlezen is het hele gedicht. En daarna krijgen we wellicht allerlei vragen daarover. Het is dus de achterkant van die Bruidswade, dat prachtige tweezijdig beschilderde schilderij. En de eerste strofe, van het gedicht is: 

De nieuwe aarde is genade. Ik schenk mijn ziel als materiaal voor haar transparante Bruidswade. Dus dat staat op de achterkant van het schilderij. Het tweezijdig schilderij, vrij hangend in de ruimte. Nu zal ik opnieuw het gedicht in zijn geheel lezen.

Casta Diva

De nieuwe aarde is genade

ik schenk mijn ziel 

als materiaal voor haar

transparante bruidswade

de universele geboortegrond

de angst voor afwijzing

geen plaats in deze wereld te hebben

is volkomen ongegrond

want alles en iedereen

is een uniek deel van haar kloppend hart

dus laat de pijn 

vallen in het ravijn

open je geest

verlicht de druk

kijk naar wat je oogst

en drink daarop een toost

bevrijd je kern

sluit alles uit

open de ruimte

voel de genade

laat de sporen 

van oude inzichten achter je

bekleed je met nieuwe vergezichten

versmelt met het onbekende

voel je thuis

nooit meer alleen

één adem 

muzikaal, integraal.

Uit: Hemelpoorten, Madama, Uitg: Koppenhol april 2005

Ida: Bedankt Madama. Dit is een gedicht wat je ook weer heel goed en langzaam eigenlijk tot je moet nemen. Er zitten heel veel thema's in en het eerste thema waar ik toch wat meer van zou willen weten is het begrip nieuwe aarde. Ik heb begrepen dat dat al een begrip is wat al vanaf, nou ja, misschien ruim veertig jaar al op verschillende manieren in jouw werk naar voren komt En ook heb je het hier gebruikt. Maar wat zie jij nu eigenlijk als de nieuwe aarde?

Madama: Nou, in het algemeen. Dus als je het in één zin zegt is voor mij de nieuwe aarde het leven in verbondenheid. En dat is als het ware de nieuwe mens. Dat is natuurlijk een enorme uitdaging. Ik hoor ook altijd de stem van Zohra Noach hierin, die ook altijd zegt 'in verbondenheid'. Zij is ook medium en overleden, en ook Indisch. En ja, we hadden een enorme sterke band. Ze heeft ook het voorwoord geschreven in Hemelpoorten, want ook haar leven was gewijd aan die nieuwe aarde, die nieuwe mens die in verbondenheid en vrijheid kan leven. Nou, wat is de nieuwe aarde? Dus dat is duidelijk een kracht die er al is aan de ene kant. Aan de andere kant is het iets wat wij als het ware nog met elkaar mee creëren. Dus dat is al een ander thema dat altijd heel belangrijk is. Het feit dat het individuele en het universele zo met elkaar verbonden zijn. Noem het maar participatie is communicatie is co-creatie. Dus je maakt onderdeel uit van die nieuwe aarde, die dus als het ware nog als een, je zou kunnen zeggen als een membraan, als een matrijs om ons heen is. Aan de andere kant, zij is er ook al. Als ze zich echt wil manifesteren als realiteit voor ieder mens, moeten wij het als het ware nog mede creëren. We zitten midden nog in dat proces dat het een universeel gegeven is voor iedereen. En als je dat dus ziet in het gedicht, hè, Dus ik schenk mijn ziel, dus dat is die co-creatie. Ik ben onderdeel, maar ik schenk het ook weer terug, zou je bijna zeggen. Ik schenk mijn ziel als materiaal, dus mijn hele leven, mijn hele doen en laten is onderdeel van het creëren van het prachtige draadje zijn in haar kanten bruidswade  Bruidswade is natuurlijk de transparantie van een bruidswade en staat voor het feit dat het een etherische aarde is, een frequentie, dus niet iets, wat je kan pakken hè, Iets wat je kunt zeggen, een soort stroming is wat zich nu wil mengen met de oude aarde en de mensen. Ja, ik zeg het woord dwingt maar dat is natuurlijk een beetje raar woord eigenlijk. Je zou kunnen zeggen uitnodigt, als je het vriendelijker wil zeggen, dat alle oude inzichten dus vandaar dat gedicht ook. We zullen daar nog dieper op ingaan. Maar die oude inzichten, die mogen dus als het ware verdwijnen. En je opent je voor nieuwe inzichten. Want de nieuwe aarde is in de eerste plaats ruimte.

Ida: Ja, dat vind ik heel mooi gezegd, want ik merk zelf dat ik dan toch nog heel vaak vastzit aan gewone materiële aarde zoals die nu is. En dan moet er een nieuwe aarde komen en dan denk ik ja jeetje, hoe ziet dat er dan uit? Dus dan denk ik nog heel erg in vormgeving.  Terwijl nu jij dit zo uitlegt krijg ik steeds meer een beeld dat het een spiritueel gegeven is, maar ook dat het te maken heeft met een hele  omwenteling, omschakeling, een andere mindset, een andere manier van aankijken tegen niet alleen de aarde,  zoals wij zo tegenwoordig met de aarde en de natuur omgaan als een object, maar veel meer als niet alleen aarde, aarde, maar ook ja een frequentie.

Madama: Een levend organisme. Kijk de aarde dus laat me zeggen de opvatting die we nu heel erg hebben is, dat de aarde is dus een levend mechanisme. Zij evolueert net als de mens, net als alles evolueert, net als alles en één van de evolutie die zij nu doormaakt en uniek de mens dus ook dat is eigenlijk op dit moment een ja wat je wel eens hoort. Zo van uniek in de hele geschiedenis van de mensheid dat zowel de aarde als de mensheid met elkaar zo zijn verbonden dat wij eigenlijk met zijn allen en zij is ons denk ik al voorgegaan, natuurlijk, naar die nieuwe frequentie, wat men dan noemt de vijfde dimensie. Maar we gaan ons niet vergalopperen in allerlei begrippen, want dat merk ik ook, dat is heel verwarrend omdat het uiteindelijk de nieuwe aarde is. Inderdaad, die verbondenheid, dat je voelt dat het leven in jou is gegeven en dat dat leven in jou als het ware ik noem het dan de nieuwe stroming hè. Dus dat er een vitale stromende energie in jou is en die zich altijd vernieuwt, die ook altijd pulserend is. Die is muzikaal en integraal. Dus wat wil zeggen dat het neemt alles mee, het is nergens, het sluit zich niet uit. Dus je kunt niet zeggen oh, nou ben ik geen onderdeel. Precies wat we in dat gedicht bespreken. De angst voor afwijzing.  Hoeveel mensen hebben niet last van dat we er niet bij horen? En waarom niet? Omdat we denken weer in die competitie, in het ego, denken, in de strijd, jaloezie, noem het op wat we allemaal niet kennen en dat zijn eigenlijk noem het maar de donkere kanten die als het ware nu, op die nieuwe aarde niet meer kunnen. We moeten ons dus nu bevrijden van de oude schaduwkanten. We moeten ze erkennen, maar we moeten ze loslaten. Het grote loslaten, de Kosmische Renaissance. Al die thema's. Want de echte wat ik dan noem SOS. De nieuwe oproep. De SOS, is dus de Spontane Organische Spiritualiteit. Dus het zijn geen regels van buitenaf. Niets geldt eigenlijk van buitenaf meer. Op de nieuwe aarde geldt alleen maar je werkelijke Zijn en dat Zijn is als een kristallijn domein van ononderbroken Zijn. Dus daar is nooit iets, is er niet. Het is één groot netwerk, om het er maar zo te zeggen, één grote vurige frequentie van liefde en mededogen die jou omringt, waar jij onderdeel van bent. Dus dat draadje in die prachtige bruidswade waar je nooit los van bent. Ze laat je nooit los. Het is net als noem het maar het oude beeld. Althans, in onze beschaving heet het Maria. En in een andere beschaving heet het weer Tara en vroeger heette het Isis. En we hebben 5000 miljoen namen voor de grote Godin, want dat is natuurlijk de nieuwe aarde. Zij is het kosmisch Vrouwelijke, de Graal, het oer wezen waardoor alles wordt geboren.

Ida: Ja, terwijl je dit zo vertelt, komt bij mij een beeld op dat je eigenlijk, als je zo jezelf kan zien, hè? Dus dit gaat in mijn gevoel nog voorbij wat we vorige keer hebben besproken, onder andere het scheppend vermogen. Het is in mijn gevoel nog dieper, namelijk dat je jezelf echt kan zien als onderdeel van een veel groter geheel, maar ook als een ja, ik heb er eigenlijk bijna geen woorden voor, want je hebt het eigenlijk al heel mooi gezegd, maar dat je iedere keer weer in die energie en in dat vuur. Het zijn termen die we ook al eerder wel gebruikt hebben, maar het is net alsof er telkens een laagje bijkomt.

Madama: Ja, dat is ook zo omdat. Kijk, de nieuwe aarde is natuurlijk uiteindelijk een innerlijk gebeuren, maar tegelijkertijd is het ook iets daadwerkelijk in deze tijd, voor zover je het woord tijd nog kunt gebruiken, een actueel gebeuren. Dus iedereen voelt van nou, er is nu zo'n enorme behoefte aan verandering. De Aquarius Age. Nogmaals, We voelen aan dat het zo niet langer kan. En je ziet de stuiptrekkingen om je heen waarin nog steeds angst en haat en chaos regeren, maar waarvan jij weet het kan mij niet deren, want ik ben om maar even heel erg poëtisch te zijn in de HERE en de HERE bedoel ik dan de Heer in mijn wezen, is het Licht. Het licht wat zich in jou manifesteert als het geboorterecht. Het licht is jouw geboorterecht en in de nieuwe Aarde hebben we dus allemaal, net als sterretjes zijn we allemaal fonkelende lichten die zich hebben ontplooid en die hun al hun talenten, dat is weer die participatie, dus die communicatie en die co-creatie. Dus al je talenten van het innerlijk licht drukken zich uit om, en dat is dan een keuze die je al hebt gemaakt vanuit die nieuwe aarde, om ter volmaking en in feite heel ouderwets woord verheerlijking van het leven dat jou is gegeven en dat jij wil doorgeven.

Ida: Ik wil nog even terug naar het gedicht, want daar wordt ook gezegd uh voel de genade en genade is natuurlijk een begrip wat we kennen uit de christelijke leer, zal ik maar zeggen. Maar wat versta jij onder genade?

Madama: Ja, genade is zo'n prachtig woord hè? Dus Grace dat is die schoonheid die je ziet. De nieuwe aarde is genade. Dat is in feite het prachtige visioen. Een visioen wat ook werkelijkheid wordt. Genade is een staat van zijn, dat eigenlijk je de kluisters van al je onvermogen.   Ook in de gevangenis, kom je uit de gevangenis en dan wordt er genade verleend. Dus je komt uit die tralies. Nou, zo moet je dat even voorstellen. Vanuit je persoonlijkheid heb je ontzettend veel dingetjes voor je gevoel. Nou, dat doe ik niet goed. Dat niet, dat niet. Nou ja, die schaduwzijde waar we het net over hebben en dat je dan ineens door verbinding weer die universele en het individuele leven wat samengaat. Dat je een ervaring krijgt in je ziel, je ziel dus je intuïtie, je geestelijke indaling, dat je voelt, net als een straal licht van de zon in een donkere dag dat je ineens voelt. Ja, maar ik zit toch niet zo vast als ik denk, want er is dat licht weer. Er is iets wat mij verlicht. Het is niet van mij. Het is van zichzelf. Het is het leven zelf. En daarom noemen we het ook genade. Want genade is gratuit. Het wordt je geschonken. Genade is letterlijk een geschenk van iets. Ja, wat is dat iets? Dat iets is dus het die oergrond waar we het over hebben, die on-grond. Want het is niet grond. Dat is net als de nieuwe aarde, hè? De nieuwe aarde is een staat van Zijn. Dus het is niet van oh ja, oké, daar boven in Amerika, daar is de nieuwe aarde. Nee, het is een on-grond, Dat wil zeggen het heeft niet een bepaalde plek. Het is een staat van Zijn, staat van bewustzijn. En vanuit die on-grond dus die alomtegenwoordige aanwezigheid, maar die niet op één plek zit en die je niet kan pakken, maar alomtegenwoordig is. Vandaar Isis, hè? Isis is een prachtig woord ervoor. Die grond, die is, die straalt. En als je daar verbinding mee hebt, krijg je als het ware een één prachtige gouden straal in je hart. En dat licht je op, letterlijk. Dat verlicht je. Dat licht je op. Dat gevoel van dat je plotseling niet meer alleen bent, maar dat iets jou heeft opgelicht in positieve zin des woords. Dat is genade.   

We bedoelen dus het is een geschenk, Je kan het niet kopen, het is gratis en het wordt je geschonken. En wat, wanneer en hoe? Dat is natuurlijk het mysterie op zich. Er zijn natuurlijk wel in het hele universum miljoenen aanwezigheden. De één noemt het engelen, de ander noemt het Ascended Masters, de andere noemt het gidsen. Maria hè. Je kunt het zoveel namen geven van de alomtegenwoordige aanwezigheid van onvoorstelbare goedheid en schoonheid die onze chaos wereld omringt. En als jij een opening, dus open je, staat ook in het gedicht. Open je. Maak je open. En hoe maak je open door al die aannames over jezelf van afwijzing et cetera. Dus de identificatie met de lagere regionen. Dat je die loslaat en dat je weet dat je wordt opgevangen en in dat gevoel van dat je wordt opgevangen krijg je ineens die straal, die flonkerende lichtstraal van genade.

Ida: Ja, en dat is ook wat ik voel. Dat je dus inderdaad je identiteit, je inzichten, je vaste aannames moet loslaten en als het ware naar binnen gaan. Stilte, meditatie zijn allemaal middelen waarmee je dat zou kunnen doen. In de natuur wandelen maakt niet uit. Maar dat je dan in contact komt met een andere, ik zou bijna zeggen toch ook identiteit. Dat je eigenlijk als je je identiteit zou ontlenen aan dat reservoir van mogelijkheden, dat je bent, dat je dan een heel andere perceptie gaat krijgen van de wereld om je heen, van wat je zelf kan. En dat je dan ook niet meer in dat ja, die valkuil wat we natuurlijk allemaal kennen van bang voor afwijzing, ben niet goed genoeg, kan ik het wel? Nou ja, zo kun je nog wel even doorgaan. Dus dan heb je een hele andere identiteit, om het maar zo te zeggen, die niet gebaseerd is op je werk identiteit. Of je bent moeder, of je bent dit, of je bent dat maar gebaseerd is op wie jij echt bent. Dus eigenlijk het Ik BEN.

Madama: Ja, het Ik BEN. Dat is eigenlijk het loslaten van het ik is het verkrijgen van het Ik Ben. Het is natuurlijk een zin die ik geloof in de Tao van Ik Ben heb geschreven. Het is een heel gek verschijnsel natuurlijk hè. Dus dat is weer die kwantumsprong van. Je laat iets los waar je natuurlijk toch nogmaals altijd aan hebt vastgehouden. Logisch, want het is ook je houvast, hè. Het is een herkenbaar iets. Aan de andere kant is het relatief. Het is geen absolute werkelijkheid, want er hoeft maar dit te gebeuren. Noem het op, zoek de verandering, ontslag, noem het op en dan zie je al hoe relatief het is. Dus de diepere laag hè, Wat wij dan noemen de essentie der dingen. De essentie is niet een abstract begrip, zoals het toch vaak wel wordt voorgesteld. Nee, het is eerlijk gezegd het enige werkelijke. Het is zoals ik nu de laatste tijd steeds hoor. Piercing through reality to be free. The key is in me or is me. Dus Jij bent de sleutel die dit waanzinnige, prachtige oceaan van mogelijkheden kan openmaken. Want je kan pas bij de realiteit komen als je van binnenuit voelt dat je vrij wilt zijn. En wat is die vrijheid? Er kan nooit een gefixeerde identiteit zijn, omdat die altijd relatief is. Wat je ook noemt als je ik zeg musicus is er altijd een betere musicus, zeg ik moeder. Zijn er altijd die nog meer kinderen hebben, of nog betere moeder zijn. En het is altijd competitie, concurrentie. Maar om in die vrede te komen met jezelf en jezelf te erkennen, moet je als het ware al die identificaties loslaten en één worden met het jouw geschonken leven. En dat geschonken leven, dat is wat jij beleven mag. En dat beleven geeft je een ervaring. En door die ervaring weet je Ik BEN. 

Ida: Ja Madama, je zei net spontane organische spiritualiteit als begrip, noemde je dat Het is misschien wel leuk om even te vertellen dat ook deze uitzendingen deze podcast, totaal spontaan ontstaat. We hebben niet een vast script, een thema en op basis daarvan voeren we gesprekken. Dus we weten eigenlijk zelf nooit hoe het gaat. Dus dat is heel spannend ook, ongelooflijk leuk om te doen. En in dat kader wil ik jou vragen hoe zie jij dan die spontane organische spiritualiteit En ook wat eigenlijk de slotregel is van het gedicht Muzikaal integraal?

Madama: Ja, mooi dat je dat vraagt, want dat vind ik ongeveer het allerbelangrijkste van spiritualiteit hè, Dat het organisch is. Je kunt ook zeggen sociaal organische structuur. Op het moment dat je werkelijk in contact bent met het Ik Ben dus met het Zijn, oftewel met het doorgeven van leven en niet dus weer met je verstand en met je competitie en met je dit en met je dat. Op dat moment voel je ook dat er een nieuwe kracht, een kracht die zich altijd vernieuwd. Het woord vernieuwing is. Daar hebben we het overgehad, wedergeboren. Ieder moment is eigenlijk een ongeboren, dus een spiritueel ongeboren stroming. Dus het stroomt door je heen. De nieuwe aarde is één grote pulserende kracht van bewustzijn, van continu. Dat houdt nooit op 24 uur bewustzijn, Continu word je gevoed, gevoed, gevoed en behoed. Dat is ook zo mooi.  Het is ook je hoeder, hè, je moeder, je hoeder. Dus er is altijd een enorme ja, nogmaals die bruidswade, dat prachtige kleed van transparantie en elegantie die jou omringt en die jou gezond houdt. Je magnetisch veld in moderne termen hè. En het kwantum veld. Nou ja, er zijn duizend woorden voor hetzelfde van Maria tot ons kwantum veld. Iedereen geeft zijn betekenis daaraan en dat is ook weer dat spirituele organische structuur. Er is dus niet een bepaalde manier en dat is ook dat integraal en muzikaal dat het is stroming, dynamiek. Dus het is nooit fundamentalistisch, het is altijd 'het gebeurt'. Dus je neemt deel aan een gebeuren. Het gebeurt, voltrekt zich aan jou en tegelijkertijd ben je onderdeel, hè, participatie. Je neemt deel en tegelijk ben je co-creator en dus is er communicatie. Het zijn allemaal heel belangrijke driehoeken dat je weet dat je persona want het klinkt allemaal hé, ben ik dan geen persoonlijkheid meer en moet ik mezelf helemaal wegcijferen? Nee, je integreert juist je persoonlijkheid. Als je een bakker bent, blijf je een bakker alleen je gaat het mooiste brood bakken van de wereld en je gaat misschien dingen bedenken om te zeggen Nou, ik wil dat brood misschien ook wel gratis weggeven aan die of die. Maar je moet ook gewoon letterlijk je brood verdienen hè. Dus wees gewoon als je blieft je persona. Maar je persona is het kleed Dus is  als het ware de geleende leaseauto,  de kleur die jij wil. De één wil wit, de ander wil rood, de ander wil geel, de ander wil een snelle auto, de ander wil een langzame auto. Maakt allemaal niks uit voor het universum. Wees de kleur die jij bent, want zij hoedt jou altijd maar wees en nou komen we tot de kern. Laat je hart de motor zijn, laat het hart je drive zijn. Laat de benzine je ziel zijn. Kijk, en dat is de nieuwe aarde. Maar wees helemaal alsjeblieft gewoon jezelf en ga niet ineens allerlei dingen en dat is zo ruim dat ik zeg wees spontaan, wees organisch. En de andere S is bijvoorbeeld support Support jezelf en ook daardoor de ander.

Ida: Prima. Ik denk dat dit een hele mooie afsluiting is, want we willen heel graag ook over de andere kant van dit prachtige doek spreken. Maar dat doen we dan in de volgende aflevering van deze podcast Beyond Art en Spirit I AM.